Gips cz.1 – Nie-byt, Misja Szczuru, Drobny Byk i Byczy Drobiazg

Gips to bardzo ciekawy rejon, ze skałą dobrej jakości i nietuzinkowymi drogami dla wspinaczy poruszających się płynnie w stopniu VI.1 i więcej. Las w połączeniu z wystawą skały, zapewniają przyjemny cień, a niewielka odległość Łężca, Heavy Metalu i Skał przy Zamku w Morsku, pozwala na modyfikowanie planów wspinaczkowych :)

Zdjęcia OffaMedia.com oraz Marcin Tomana

 

 

Ostrzeżenie:

Wspinaczka i inne pokrewne dyscypliny, należą do sportów z natury niebezpiecznych. Polska Szkoła Alpinizmu (Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego), nie bierze odpowiedzialności za samodzielne stosowanie zawartych treści, ani też za potencjalne błędne zrozumienie części lub całości tekstu, niezgodne z intencją autora.

Osoby preferujące styl OS, nie powinny przyglądać się zbyt dokładnie zdjęciom a tym bardziej czytać ich opisów!

 

Nie-byt

Nie-byt startuje zacięciem, potem przechodzi w rysę, żeby od połowy prowadzić wspinacza ciągiem pozytywnych chwytów – w litej płycie nad głową Mariusza.

 

 

Linia jest bardzo dobra na rozgrzewkę, bo mimo kilku odważniejszych ruchów, stanowi komfortowy połóg i tak zwany ciąg restów :)

 

 

Na prawo biegną trzy najciekawsze linie na skale: Uniesie nas Wiatr (zdjęcia z przejścia w osobnej relacji), Drobny Byk i Byczy Drobiazg.

 

 

Misja Szczuru

Misja Szczuru to wyjątkowa, godna polecenia linia, mimo tego że crux jest dość mocno zasięgowy.

 

 

Ewidentny okap potrafi odebrać siły, przez podchody mające na celu wymacanie chwytów umożliwiających przewinięcie się w połóg

 

 

Zasięg pomaga, ale i tak sprawa nie jest taka prosta…

 

 

…bo chwyty co prawda są…

 

 

…ale niekoniecznie działają tak dobrze jakby się chciało ze stopniami

 

 

Jeżeli już odważnie przedrze się przez wywieszony filar…

 

 

…do łańcucha prowadzą już łatwiejsze, bardzo fajne ruchy.

 

 

 

Drobny Byk i Byczy Drobiazg

To dwie dość popularne i atrakcyjne linie. Różnią się tylko odcinkiem między ostatnią wpinką a łańcuchem.

 

 

Bardzo dobre chwyty i raz pancerne, raz tarciowe stopnie…

 

 

…podprowadzają do dobrze urzeźbionego trawersu…

 

 

…który przerwany na chwile wpinką…

 

 

…prowadzi ostatecznie w prawo na restową półkę.

 

 

Stamtąd kolejny trawers (tym razem w lewo), rozpoczynający ciąg, przyjemnych technicznie, lekko podbierających ruchów…

 

 

…znowu po dobrych chwytach, ale czasami wymagających stopniach.

 

 

Patenty mogą być różne – jedni dokładają ręce, inni ładują po krzyżu.

 

 

Ostatecznie i tak trzeba dojść do wygodnej płetwy…

 

 

…która w pewnym momencie się kończy i trzeba sięgnąć do przerywanej, skośnej rysy, ale za to z bardzo dobrego stopnia :)

 

 

Po dojściu do restowego odcinka skośnej rysy, mamy dwa zakończenia do wyboru: Drobny Byk (przewodnikowo VI.3) trawersuje w prawo i po kilku ciekawych ruchach (prowadzących przez okap), kończy się w tym samym stanowisku, co techniczna wersja na wprost (Byczy Drobiazg za VI.3+/4).

 

 

Po opisach na 8a, można się spodziewać niebezpiecznej sieczki. Na szczęście chwyty są dobre a wahadło nie tak groźne jak piszą ;)

 

 

Wersja na wprost natomiast, ma dwa warianty – niżsi korzystają z większej ilości chwytów…

 

 

…wyżsi z mniejszej…

 

 

…obydwoje jednak muszą wysoko podejść na nogach. Niektórzy niżsi robią zasięgowy ruch deadpointem, dzięki temu nie muszą korzystać ze słabych przytrzymek.

 

 

Tak czy siak – pomówienia, że nie ma tam chwytów są mało prawdziwe, a doświadczeni wspinacze nie znajdą na obu wersjach zbyt wielu argumentów do podtrzymania tak wysokich wycen ;) Z próbowanych przez nas, nieuwiecznionych aparatem dróg, godne polecenia są na pewno jeszcze Mortadela (VI.3) i Dominator (VI.4).

 

 

W drugiej części relacji znajdziecie opis wyjątkowej drogi – Uniesie nas wiatr za VI.4+ :)

 

Więcej jurajskich fotorelacji dostępnych na naszej stronie:

Ministerstwo Głupich Ruchów i inne mało znane, ale bardzo fajne propozycje Jury Północnej

Romantycy Lekkich Obyczajów i kilka innych, ciekawych propozycji z Łutowca, Rzędkowic i Podlesic

Gips cz.2 – Uniesie nas wiatr

oraz albumy na naszym profilu fb:

Morsko – Skały przy Zamku – Wujo Prezydent

Smoleń – Zegarowe Skały – Czasoprzestrzeń

Rzędkowice – Leśna Turnia – Leśne Echa

Rzędkowice – Turnia Cyklopa – Manitua i Świeże Bułeczki

Rzędkowice – Świnia, która Zna Karate oraz Zawierciański Syfon

Apteka – Trzy Kwadranse Jazzu oraz Oko Cyklonu

Góra Zborów – Turnia nad Kaskadami – Wściekłe Pięści Węża

Okiennik Wielki – Młode Strzelby

Jastrzębnik – Rampa

Jastrzębnik – Jaja Samuraja, Falstart oraz Lewa Rysa

Jastrzębnik – Wieżyca i jej 3 bardzo ciekawe propozycje

Dolina Wiercicy – Biały Pies – Ogi

Dolina Bolechowicka – Filar Pokutników – Sinusoida i Rysa Babińskiego

 

 

 

zdjęcia: OffaMedia.com

oraz Marcin Tomana

 

Mateusz Gutek

dyrektor Polskiej Szkoły Alpinizmu